Zajechaliśmy na weekend w Góry Stołowe. Za baze wypadową obraliśmy Radków, miejscowość, która już w 1320 r. otrzymała prawa miejskie, a w późniejszych latach była zaliczana do jednego z czeterech (Kłodzko, Lądek, Bystrzyca) miast królewskich Ziemii Kłodzkiej.
Malownicze położenie Radkowa u podnóża Gór Stołowych pozwala zaplanować wiele wycieczek startujących właśnie stąd. My dzisiaj chcielibyśmy przejść fragment Ścieżki Skalnej Rzeźby prowadzący przy Wodospadach Pośny na Szczeliniec 922 m n.p.m. i dalej do Pasterki oraz wejść na jeden z najbardziej spektakularnych punktów widokowych w okolicy – Korunę 769 m n.p.m.
Idziemy w kierunku Zalewu Radkowskiego i już na samym początku natrafiamy na małą nieścisłość w przebiegu szlaku względem map turystycznych (na mapach.cz jest dobrze). Na rozdrożu nazwanym Rozwidlenie Radków mamy zaznaczone szlaki niebieski i żółty, gdzie żółty prowadzi drogą Kolonia Leśna. Na mapach za to mamy w tym miejscu zaznaczone szlaki niebieski i zielony, gdzie zielony prowadzi wzdłuż Zalewu Radkowskiego i dopiero u podnózy Guzowatej 492 m n.p.m. łączy się ze szlakiem żółtym. Trudno powiedzieć, który wariant będzie najbardziej optymalny turystycznie. Na pewno warto wejść nad zalew, ponieważ idealnie wpasowuje się w krajobraz, ale również warto zahaczyć o Geopark Radków i poczytać o procesach górotwórczych kształtujących Sudety na przestrzeni milionów lat. A w ogóle super byłoby jeszcze wejść na świezo odnowiony punkt widokowy na Guzowatej 492 m n.p.m. 😀 Decyzje pozostawiamy Wam. My poszliśmy żółtym szlakiem oznaczonym na miejscu, z krótkim odbiciem nad zalew na obczajke. Na Guzowatej byliśmy kolejnego dnia, ale niestety zdjęcia gdzieś przepadły.
Pokonujemy asfaltowy odcinek i wchodzimy do lasu. Szlak prowadzi wzdłuż rzeki Pośny. Początkowo ścieżka jest płaska i równa, później nabiera nachylenia i zaczynają z niej wystawać korzenie drzew, a dalej skały i bloki skalne. Jesteśmy tu w maju, wody w Pośnie jest dużo, a zieleni coraz więcej, co tylko dodaje miejscu uroku.
Docieramy do Wodospadów Pośny. W latach przedwojennych ten fragment cieszył się dużą popularnością wśród turystów. Był zagospodarowany w sposób podkreślający romantyczny charakter miejsca. Była fontanna i zastawki wodne spiętrzające wodę przed wodospadami, które na życzenie turystów były otwierane i zasilały poniższe kaskady. Za zagospodarowanie i opiekę odpowiadało Glatzer Gebirgsverein (Kłodzkie Towarzystwo Górskie), sekcja z Radkowa. Na głazie upamiętniono twórców instalacji wodospadowej – sędziego Emila Hoffmanna oraz właściciela schroniska Alberta Nitschego. Jakiego schroniska? Będąc dzisiaj w tym miejscu aż trudno sobie wyobrazić, ale w latach przedwojennych funkcjonowała tutaj niewielka osada o nazwie Karłówek składająca się dosłownie z kilku domostw w szczytowym momencie zamieszkałych przez 49 osób. Nad wodospadem funkcjonowało wspomniane schronisko o nazwie „Carls Rast”, a kawałek wyżej restauracja „Zur Erholung”, co tylko potwierdza niezwykłą popularnośc tego miejsca. Po wojnie mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec, a cała infrastruktura zarosła i popadła w ruinę. Dodatkowo nad wodospadem powstał punkt poboru wody, który ogranicza jej dopływ do wodospadu. W internecie można znaleźć zdjęcia z czasów świetności tego miejsca. Zachęcam do poszperania.
Wyżej podejście nabiera charakteru. Do skrzyżowania z niebieskim szlakiem idzie się całkiem ciekawie 😀 Nachylenie zwieksza się, a szlak prowadzi nas pomiędzy skałkami i potężnymi blokami skalnymi zwanymi Skalnymi Wrotami.
Dochodzimy do skrzyżowania gdzie zmieniamy kolor szlaku na niebieski i idziemy w kierunku Szczelinca. Szlak wypłaszcza się. Mijamy kolejne ruiny istniejącej tutaj kiedyś osady. Pokonujemy krótki asfaltowy odcinek i ponownie wchodzimy na ściezkę rozpoczynając ostani fragment podejścia na Szczeliniec. Końcówka po schodach i jesteśmy na szczycie. Samego Szczelińca nie zwiedzamy, bo już tu byliśmy zarówno latem, jak i zimą. Dla osoby będącej tu pierwszy raz jest to obowiązkowy punkt wycieczki. Trzeba tylko pamiętać, że w sezonie będzie tutaj mase ludzi. Wymagany jest zakup biletu wstepu online oraz rezerwacja miejsca z wyprzedzeniem. My skupiliśmy się na krótkim biwaku i podziwianiu widoków z tarasu widokowego.
Sprawnie schodzimy ze Szczelińca żółtym szlakiem w kierunku cieszącego się bardzo dobrą opinią Schroniska PTTK Pasterka. Znakiem rozpoznawczym tego miejsca jest symboliczna tablica grobowa „Serca pozostawionego w Pasterce”. Planujemy tu dłuższy biwak w połączeniu z obiadem. Jesteśmy tu w covidowych czasch, więc niestety nie będziemy mogli zejść w środku i poczuć schroniskowego klimatu.
Dalej idziemy niebieskim szlakiem w stronę dawnego, turystycznego przejścia granicznego Machovský kříž.
Potem dwa krótkie fragmenty czerwonym i zielonym szalakiem delikatnie pod górę i docieramy do rozdroża U Zeleného hájku. Tu rozpoczynamy podejście żółtym szlakiem na punkt widokowy na Korunie 769 m n.p.m. Tak się składa, że już tu kiedyś byliśmy, a relacja ze świetnymi zdjęciami już jest na naszym blogu. Zachęcam do obadania tematu, ponieważ wszystko co trzeba już jest tam napisane 😀 Teraz podobnie jak wtedy meldujemy się na górze, podziwiamy widoki z tarasu oraz z huśtawki. Wracamy żółtym szlakiem do Horni Bozanova, a potem zielonym (asfaltowa droga) do Radkowa.
Pętla oferuje świetne punkty widokowe oraz wiele ciekawostek. Ścieżki leśne prowadzące pomiędzy potężnymi głazami z piaskowca tworzą wyjątkową atmosferę. Praktycznie całość przewyższenia pokonujemy w pierwszym podejściu, co też można uznać za pozytyw. Na trasie mamy do odwiedzenia dwa schroniska, a na końcu możliwość schłodzenia się w Zalewie Radkowskim 😀 Polecamy.
Szkoda tylko, że linia kolejowa do Radkowa została całkowicie zdemontowana. Pozostaje wierzyć, że kiedyś zostanie reaktywowana.
Wszystkie wpisy z tego rejonu
- Góry Stołowe – Wodospady Pośny, Szczeliniec 922 m n.p.m., Koruna 769 m n.p.m.
- Góry Stołowe – Błędne Skały 853 m n.p.m., Bor 853 m n.p.m/Głaz Trzech Krzyży 828 m n.p.m.
- Góry Stołowe – Szczeliniec Wielki 919 m n.p.m. ZIMA
- Góry Stołowe – Szczeliniec Wielki 919 m n.p.m. LATO
- Góry Stołowe – Błędne Skały 853 m n.p.m.
- Góry Stołowe – Adršpašskoteplické skály czyli Skalne miasto
- Góry Stołowe – Koruna 769 m n.p.m.