Planowaliśmy wycieczki w Góry Hanuszowickie, czyli po czesku Hanušovická vrchovina, ze względu na szczyty występujące w różnych odznakach. Wcześniej pojawiliśmy się tu na Jeřábie 1003 m n.p.m., najwyższym w paśmie. Tym razem padło na sporo niższy Háj 631 m n.p.m. należącym do odznaki Sudecki Włóczykij. Aby go zdobyć planujemy krótką pętelkę, o długości około 4,5km.
Startować będziemy z okolicy Hrabenovská hájenka, pensjonatu u podnóża góry. Skrzyżowanie szlaków w pobliżu nazywa się Vápenice. Można zostawić tu auto, z czego korzysta również wielu innych turystów. „Parking” jest na żółtym szlaku. Tuż obok znajduje się pierwsza atrakcja, czyli jeden z kamieni jubileuszowych Jana II Dobrego, księcia Lichtensteinu, niegdyś pana na tych ziemiach. Kamienie zostały ustawione w roku 1898 we wszystkich lasach pod jego panowaniem z okazji rocznicy 40 lat rządów. Książe rządził od 18 roku życia przez 71 lat! Poza kamieniami dokonano wokół nich nasadzeń dębów. Były to 3 odmiany, dwie po 20 sztuk (łącznie 40 jak rocznica rządów), kolejnej odmiany 18, jak wiek w którym rozpoczął swe władztwo, razem 58, czyli tyle ile miał lat. Po za symbolicznym wydźwiękiem całej operacji, była również część naukowa, ponieważ badano jak zachowają się dęby na różnych wysokościach. Do dziś drzew przetrwało niewiele.
Pora ruszyć na szczyt. Idziemy szlakiem żółtym, szeroką drogą od razu delikatnie pod górę. Na pierwszym skrzyżowaniu z lewej dochodzi czerwona ścieżka edukacyjna, która teraz idzie z nami i ze szlakiem żółtym. Po paruset metrach żółty odbija w las w dół, a my kontynuujemy marsz za czerwonymi znakami, nadal szeroką drogą. Co jakiś czas trafiają się widoki przez wycinki. Po niecałym kilometrze, znaki wskazują zejście z drogi w węższą ścieżkę, lecz nadal dość wygodną. Przed dojściem na szczyt warto odwrócić się za siebie, bo są widoczki.
Docieramy na szczyt. Jest tu kilka ławek oraz duża, 24 metrowa, drewniana wieża widokowa. Jest otwarta w weekendy oraz wakacje. Pierwsza konstrukcja stała tu w latach 1934-1956, ale spłonęła od uderzenia pioruna. Obecna została otwarta w 1996 r., a wejście na nią jest biletowane. Koszt to 41CZK i musi być gotówka. Niestety nie spełniamy tego warunku i możemy odpocząć sobie w jej cieniu :D. Z wieży oglądać można pobliskie szczyty, Wysoki Jesionik, czy miasto Šumperk. W międzyczasie na szczyt wjeżdżają 4 motocykle i to bynajmniej nie „crossy”🤔.
Po krótkim odpoczynku dalej za czerwonymi i towarzyszącymi im teraz zielonymi znakami, a następnie tylko zielonymi, schodzimy w dół. Jest to leśna ścieżka, sukcesywnie schodząca w dół. Rosną przy niej przepyszne jeżyny.
Dochodzimy do szlaku żółtego. Skręcamy w prawo i docieramy do pielgrzymkowego kościoła pod wezwaniem Bożego Ciała. Legenda o powstaniu tego miejsca mówi, o kobiecie, która przyjmując komunie, wypluła ją i chciała dodać do pokarmu swoich krów, aby te dawały więcej mleka. Rozmyśliła się jednak w drodze do domu i rozrzuciła opłatek właśnie w tym miejscu. Zajęły się nim dzikie pszczoły, które obudowały z wosku wokół niego monstrancje. Kościół stoi tu prawdopodobnie od XIV wieku, ale jego wygląd to efekt XVII-wiecznej przebudowy. Poza kościołem stoi tutaj droga krzyżowa oraz kapliczka, z której bije źródełko. Cała polana jest krótko przystrzyżona, rzadko porośnięta drzewami. Wygląda bardzo ładnie. Raczymy się wodą ze źródła i ruszamy szlakiem żółtym w kierunku, z którego przyszliśmy.
Mijamy skrzyżowanie ze szlakiem zielonym i idziemy żółtym do samego auta. Wycieczkę odbyliśmy w letni weekend. Na szlaku spotkaliśmy sporo osób, ale nie nazwalibyśmy tego tłumami. Wycieczka byłaby pełniejsza, gdybyśmy zaopatrzyli się w gotówkę.